ablanın iğrençliği

odada baharatlı bişey kokuyor. yanında poğaça var. tadına baktım bu baharatlı değil dedim. oda sabah sucuklu tost yedim odur dedi.

benim ablam kafama yatmıştı. baya tüm ağırlığını vererek yatmıştı hem de...

başlığı görünce dedim ne kadar iğrenç olabilir hiç iğrenç değil yani şu ana kadar yazılanlar

üzerinize afiyet bu gün iki kere çiğköfte yemiş. banyoda ben dişimi fırçalarken geldi çık tuvalete girecem diyor midesini tahmin edersiniz artık. ben de gıcıklık olsun diye normalde 20 saniye sürmeyen diş fırçalama işimi uzattım bayağı. allahın cezasının dediği şey "bak çıkmazsan hastaneye sıçan kadın gibi bırakırım banyonun ortasına" daha ne diyeyim...

i̇ğrenç değil ama abim olmasını daha çok isterdim. açıkçası annem ve ablamla, yani iki kadınla beraber büyümüş bi erkek olarak gerçekten çok daraldım. yani çocukluğumdan bu güne o kadar çok konuştular ki... özellikle çocukken yaramazlık yaptığımda keşke abim olsa ağzımı yüzümü dağıtsa, yüzüm kan revan içinde kalsa da şu nutukları dinlemek zorunda kalmasam derdim.

tövbe estağfurullah böyle başlık mı olur

var mı yok mu belli değil ama iğrenç bir olay. bıktım arkasını toplamaktan en sonunda senin bir kardeşin yok dedim o günden beri konuşmam kendisiyle he gerçi konuşmuyorum diye derdiyle uğramıyor muyum? mecbur uğraşıyorum. şu son 3 haftadır aşırı yordu beni yanlış anlaşılmasın varlığı değil yokluğu, bu kadar yokken bu kadar kırıp dökmesi yoruyor beni. bir insan bir insanın hayatını bu kadar etkilemez ki kardeşim, bu kadar dibe çekilmez bir insan. başlığı görünce bir de şu sıralar dolu olunca dayanamadım yazdım, okuyarak kaybettiğiniz vaktiniz için özür diliyorum.

ablam olsa da arada sırada iğrençlikler yapsa...